سعاد | کالج آموزش آنلاین مشارکت کلاسی، یادگیری فعال دانش‌آموزان
مشارکت در کلاس یک شکل از طرح درس است. این روش می‌تواند منجر به اظهارنظرهای پرمحتوا و ارتباطات جالبی توسط دانش‌آموزان شود، و در محیط یادگیری کلاس درس باعث ایجاد انرژی و اشتیاق بالایی شود. بااین‌حال، مشارکت با مدیریت ضعیف همچنین می‌تواند به سرخوردگی معلم و سردرگمی دانش‌آموزان منجر شود.
اساساً تعریف شما از مشارکت دانش‌آموزان در کلاس چیست؟ چه کنیم تا مشارکتی بی‌نقص کارآمد را در کلاس خود برگزار نماییم؟ عملکرد دانش‌آموزان در این مشارکت‌ها را چگونه ارزیابی کنیم تا عدالت و انگیزه در مورد آن‌ها اجرا شود؟
در زیر استراتژی‌هایی وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها برای مؤثرتر کردن مشارکت در کلاس استفاده کنید.
“مشارکت” به چه معنی است؟
– در ارائه تعریف و منظور خود شفاف باشید. مشارکت اغلب با بحث برابر است که به‌طورمعمول شامل یک مکالمه طولانی با کل کلاس است. بااین‌حال، مشارکت همچنین می‌تواند مبادلات کوتاه بین معلمان و دانش‌آموزان و یا در گروه‌های کوچک دانش‌آموزی باشد. اگر مشارکت را در فهرست ارزیابی‌های خود دارید، لازم است که شما به‌طور واضح با دانش‌آموزان خود ارتباط برقرار کنید که نتیجه مشارکت چه خواهد بود و چرا شما جزء یک مشارکت هستید. آیا مشارکت را نتیجه آمادگی دانش‌آموزان می‌دانید؟ آیا به کیفیت یا کمیت مشارکت علاقه دارید؟ آیا مشارکت، دانش‌آموزان را قادر می‌سازد که بخشی از یادگیری خود را به خطر انداخته و اشتباه کنند؟ آیا آن‌ها را قادر می‌سازد مهارت‌های ارتباطی خود را نشان داده و توسعه دهند؟ آیا امکان دارد دانش‌آموزی بیش‌ازحد مشارکت داشته باشد؟
– به اجماع بپردازید. شما می‌توانید عنوان‌هایی را به‌طور مستقل تهیه کنید که درباره چگونگی اجرای مشارکت توضیح می‌دهد، اما اگر از دانش‌آموزان کمک بخواهید تا تعریف مؤثر در مشارکت را بیان نموده و سپس یک موضوع را با شما تهیه کنند ممکن است با اشتیاق بیشتر دانش‌آموزان در مشارکت روبرو شوید. بین و پترسن پیشنهاد می‌کنند از دانش‌آموزان ویژگی بحث‌های مؤثری را که درگذشته تجربه کرده‌اند، ازجمله رفتارها و نقش دانش‌آموزان و معلمان را مشخص کنند.
چگونه می‌توانم مشارکت را تشویق کنم؟
اخلاق مشارکت را پرورش و تقویت کنید. هلاندر در مورد لزوم حضور مشارکت نه‌فقط به‌عنوان یک مسئولیت فردی بلکه به‌عنوان یک مسئولیت جمعی کلاس صحبت می‌کند و درجایی که ارتباطات برقرار است برای گفتگویی آسان، دانش‌آموزان باید مشارکت خود را، به‌عنوان همکاری و کمک در یک تجربه مشترک تلقی کنند.
از دانش‌آموزان بخواهید تا به واکنش همکلاسی‌های خود پاسخ دهند که این امر به گفتگو آسان در مشارکت کمک می‌کند. همچنین، تقویت مثبت چنین مشارکت‌هایی باعث ایجاد احساس مشترک می‌شود.
مهارت‌های لازم را برای مشارکت به دانش‌آموزان بیاموزید. دانش‌آموزان ممکن است هنوز مهارت لازم برای مشارکت مؤثر را نداشته باشند. بحث در مورد ویژگی‌های مشارکت مؤثر می‌تواند زمینه‌های رشدنیافته در دانش‌آموزان شما را نشان دهد: از آن‌ها بخواهید که چگونه در دوره‌های قبلی مشارکت کرده‌اند و آیا آن‌ها می‌توانند از برخی کمک‌ها استفاده کنند.
فعالیت‌هایی را طراحی کنید که مشارکت را بطلبد. فعالیت‌های مبتنی بر بحث همچون تجزیه‌وتحلیل مطالعه موردی، ایفای نقش و مشکلات، دانش‌آموزان را تشویق می‌کند تا با یکدیگر و با معلم صحبت کنند. بااین‌حال، برای مؤثر بودن، دانش‌آموزان معمولاً به دستورالعمل‌های واضح، ازجمله جدول زمانی نیاز دارند. با تبادل‌های یک‌به‌یک، می‌توانید یک رویکرد پرسش‌گری عمیق را اتخاذ کنید، از دانش‌آموزان در مورد استدلال پاسخ‌هایشان سؤال کنید، گاهی اوقات برای رسیدن به عمق بیشتر، مرتباً این کار را انجام دهید («بله، اما چرا فکر می‌کنید؟»).
مشارکت می‌تواند توسط فناوری‌های خاص یادگیری نیز تسهیل شود. به‌عنوان‌مثال، می‌توانید برای جمع‌آوری پاسخ دانش‌آموزان به سؤالات چندگزینه‌ای از کلیک گرها استفاده کنید. شما می‌توانید یادگیری را با کلیک گرها بسط دهید تا دانش‌آموزان ابتدا به‌صورت جداگانه پاسخ دهند و بعد از گفتگو در مورد ایده‌های خود با همسالانشان مجدداً به آن‌ها پاسخ دهید.
از دانش‌آموزان بخواهید مشارکت خود را ارزیابی کنند. این استراتژی با این روند آغاز می‌شود که دانش‌آموزان در ابتدای ترم یک یا چند هدف برای مشارکت خود تعیین کنند. هلندر پیشنهاد می‌دهد که این اهداف باید در یک مدت مشخص و قابل‌دستیابی باشند و باید آن‌ها را به‌صورت کتبی به شما ارسال کنند.
حداقل یک‌بار در طول ترم، شما باید از دانش‌آموزان بخواهید که مشارکت خود را ارزیابی کنند: چه چیزی خوب کار می‌کند؟ چه چیزی می‌تواند بهبود یابد؟ آن‌ها چه پیشرفت‌هایی در اهداف خود داشته‌اند؟ اگر یک عنوان برای ارزیابی مشارکت ایجاد کرده‌اید، از دانش‌آموزان بخواهید که بر اساس عنوان، یک نمره با ذکر دلیل به خود اختصاص دهند و همچنین اگر پیشرفت خود را پایین‌تر از سطح انتظار می‌بینند برنامه‌هایی برای بهبود بخشیدن به آن پی‌ریزی کنند. احساس مسئولیت دادن به دانش‌آموزان برای مشارکت آن‌ها می‌تواند بسیار انگیزشی باشد.
اطمینان حاصل کنید که کمک‌های همه قابل‌شنیدن است. در یک کلاس بزرگ، یا حتی یک کلاس کوچک باقابلیت صوت ضعیف، ممکن است برای یک دانش‌آموز، همکاری کلامی با همکلاسی خود در آن‌سوی کلاس دشوار باشد. این می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی از پویایی کلاس بکاهد، زیرا دانش‌آٓموزان ناامید می‌شوند یا اگر نتوانند آنچه را که به اشتراک گذاشته می‌شود بشنوند، به ادامه بحث بی‌توجه می‌شوند.
غالباً دانش‌آموزان نیازمند به تشویق آن هستند که با صدای بلند و واضح صحبت کنند. سعی کنید به آن‌ها یادآوری کنید که آن‌ها باید نظرات خود را نه به شما که ممکن است در نزدیکی آن‌ها ایستاده باشید، بلکه خطاب به همکلاسی‌شان که دورتر از آن‌ها نشسته‌اند، بیان کنند. وقتی یک دانش‌آموز شروع به صحبت می‌کند، اغلب تمایل طبیعی شما برای نزدیک شدن به این دانش‌آموز است ولی در عوض به‌طرف دیگر کلاس حرکت کنید، به‌طوری‌که دانش‌آموز ترغیب شود که با صدای بلندتری صحبت کند. در بعضی موارد، ممکن است لازم باشد مجدداً نظر دانش‌آموزی را تکرار کنید تا مطمئن شوید که همه آن را می‌شنوند.
موقعیت خود را در کلاس در نظر بگیرید. دور شدن از جلوی کلاس گاهی اوقات می‌تواند مشارکت بهتر را ارتقا بخشد. اگر دانش‌آموزان درک کنند که همه نظرات باید از طریق شما منتقل شود، شما یک دروازه‌بان برای مشارکت می‌شوید و ارتقاء یک مسئولیت جمعی سخت‌تر می‌شود. سعی کنید به یک‌طرف یا حتی پشت به کلاس حرکت کنید و ببینید که دانش‌آموزان چگونه واکنش نشان می‌دهند.
قبل از بحث کلاس، استفاده از نظرسنجی آنلاین را در نظر بگیرید. اگر دانش‌آموزان اشتراک‌گذاری نظرات دانش‌آموزان دیگر را ببینند، ممکن است تمایل به مشارکت در بحث و گفتگو را داشته باشند. نتایج حاصل از نظرسنجی بی اسم قبل از کلاس می‌تواند به‌عنوان نقطه شروع برای دانش‌آموزان ارائه شود یا زمینه را برای بحث درون کلاس فراهم کند.
چگونه مشارکت را ارزیابی کنم؟
اسناد کتبی را نگه دارید. شما نیازمند توسعه سامانه‌ای هستید که برای شما کار کند. اگر کلاس شما بزرگ باشد آموزش بعضی از دانش‌آموزان به‌عنوان دستیار برای ثبت مشارکت همه دانش‌آموزان می‌تواند کمک کند. در این کلاس‌های بزرگ ممکن است لازم باشد از دانش‌آموز خواسته شود اسم خود را قبل از بیان نظرش بگوید تا به‌طور دقیق‌تری مشارکت ثبت شود.
یک سیستم علامت‌گذاری ساده (یک علامت برای مشارکت‌های خوب و دو علامت برای موارد برجسته) می‌تواند برای ثبت شواهد از کمک‌های دانش‌آموزان کافی باشد. صرف‌نظر از سامانه‌ای که شما انتخاب می‌کنید، شما به یک سیستم کارآمد نیاز دارید، به‌طوری‌که روند ارزیابی مشارکت دانش‌آموزان برای شما یا دانش‌آموزان خیلی سنگین نشود.
ارزیابی‌های خود دانش‌آموزان را در نظر بگیرید. شما باید بازخورد کتبی خود را بر اساس خودارزیابی دانش‌آموز تهیه کنید. همچنین ممکن است بخواهید به‌طور جداگانه با دانش‌آموزانی ملاقات کنید که خودارزیابی از مشارکت آن‌ها به‌طور محسوس با ارزیابی شما متفاوت است.
از ارزیابی همکلاسی‌ها استفاده کنید. در کلاس‌های کوچک، جایی که دانش‌آموزان همه یکدیگر را می‌شناسند، امکان‌پذیر است از هر دانش‌آموز بخواهید مشارکت همه افراد در کلاس را ارزیابی کند. انجام این کار نه‌تنها اطلاعات مفیدی را به شما می‌دهد، بلکه هر دانش‌آموز را ترغیب می‌کند که مشارکت خود را در متن کلاس به‌عنوان یک کل در نظر بگیرند. حتی در کلاس‌های بزرگ نیز می‌توان انتظار داشت که دانش‌آموزان مشارکت همکلاسی‌هایی خود را که نزدیک با آن‌ها کار کرده‌اند، به‌عنوان‌مثال در یک گروه کوچک یا پروژه‌های گروهی را ارزیابی کنند. داشتن یک عنوان واضح و روشن به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا این ارزیابی‌های همکلاسی‌ها را به روشی عینی و «مبتنی بر شواهد» انجام دهند.
منابع:
