سعاد | کالج آموزش آنلاین چطور یک معلم مشتاق باشیم و در دانشآموزان ایجاد انگیزه کنیم؟
به‌طورکلی اشتیاق معلمان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و مطلوب‌ترین خصوصیات و ویژگی‌های معلمان مؤثر شناخته می‌شود. اصطلاح “اشتیاق” که مبدأ یونانی دارد، به معنای “داشتن یک خدای” بوده است.
موضوع اشتیاق معمولاً در آموزش برای سبک‌های تدریس انگیزشی، پرانرژی، پرشور و پویا استفاده می‌شود. یک معلم مشتاق اغلب هیجان، لذت و پیش‌بینی را چاشنی کار خود می‌کند.
اشتیاق ازاین‌جهت اهمیت دارد که باعث ایجاد انگیزه و الهام بخشیدن به معلمان می‌شود. اشتیاق یک عامل انگیزشی است که بر عملکرد معلم تأثیر می‌گذارد و معلمان را برای دستیابی به دانشآموزان بهتر سوق می‌دهند.
معلمان مشتاق یک محیط یادگیری مؤثر ایجاد می‌کنند و پتانسیل یادگیری را در دانشآموزان افزایش می‌دهند.
شور و شوق منجر به خلاقیت می‌شود؛ بنابراین، معلمان مشتاق توانایی تفکر و تولید ایده‌های جدید با روشی آسان را دارند.
اشتیاق معلمان (و شایستگی درک آن) معمولاً منجر به پیشرفت بیشتر دانشآموزان می‌شود؛ زیرا در چنین کلاسی، دانشآموزان بیشتر درگیر فعالیت هستند، بیشتر تمایل به مشارکت در بحث‌های کلاس و همچنین بحث در مورد هرگونه مشکل یا نگرانی‌هایی که ممکن است داشته باشند، دارند.
حال سؤال این است که شما چگونه می‌توانید معلم مشتاق‌تری باشید؟ برای انتقال شوق و اشتیاق به دانشآموزان خود چه ابزار و تکنیکی می‌توانید یاد بگیرید؟
هنگام نظرسنجی از دانشآموزان، آن‌ها غالباً خاطرنشان می‌کنند که “بدترین معلمان” یک ویژگی مشترک دارند – آن‌ها کسل‌کننده هستند!
بدیهی است معلمانی که می‌خواهند به‌عنوان “بهترین معلم” مورد قضاوت قرار گیرند، باید کار کنند، سخت کار کنند و خستگی‌ناپذیر باشند. با توجه به این اصل فیزیک که دو چیز نمی‌توانند هم‌زمان یک مکان را اشغال کنند، نمی‌توان فردی را هم‌زمان مشتاق و درعین‌حال کسل‌کننده تلقی کرد.
معلم مشتاق دائماً در حال سازگاری و پیشرفت است تا بتواند درک بیشتری از یادگیری دانشآموزان خود که برای معلمان مبهم است را به دست آورد؛
اما اگر به هنگام تدریس یک موضوع خاص، اشتیاق نداشته باشید، انتقال شور و شوق نیز دشوار است. برای علاقه‌مند شدن به چیزی که به آن اشتیاق نداریم، باید بازیگر شویم و مهارت بازیگری را یاد بگیریم.
با اشتیاق رفتار کنید و مشتاق باشید. ~ دیل کارنگی
در اینجا چند روش بازیگری وجود دارد که می‌تواند برای انتقال اشتیاق مورد استفاده قرار گیرد:
- انیمیشن در صدا
- انیمیشن در بدن
- ورودی و خروجی مهیج
- شوخ‌طبعی
- نقش بازی کردن
- استفاده از ابزار
- استفاده خلاقانه از فضای کلاس
انیمیشن در صدا
متحرک کردن صدای شما فقط به معنای تغییر ناگهانی و برجسته کردن صدا است. این ممکن است از یک سخنرانی هیجان‌زده به یک زمزمه یا نجوا تغییر کند.
لحن صدا، زیر و بم صدا، نیز باید متنوع باشد. انتخاب کلمات شما باید بسیار توصیفی، دارای تعداد زیادی صفت و تنوع گسترده‌ای داشته باشد. معلمان مشتاق به‌سرعت می‌پذیرند، تحسین و تشویق می‌کنند، توضیح می‌دهند و تغییرات زیادی در واکنش خود دارند.
برخی از راه‌های دیگر برای ایجاد هیجان در کلاس که به نوبه خود باعث جذابیت بیشتر شما می‌شود، عبارت‌اند از:
- به یک عبارت یا کلمه با استراتژی مکث جلوه دهید.
- مهم‌ترین کلمه یا عبارت را با لحنی شمرده بگویید.
- مهم‌ترین جملات را با تن صدای پایین بیان کنید.
- با لحنی آرام‌تری صحبت کنید تا دانشآموزان با دقت بیشتری گوش دهند.
انیمیشن در بدن
حرکات بدن باید بزرگ و اغراق‌آمیز باشد. به‌عنوان‌مثال، چرخش در اطراف، پیاده‌روی سریع و تغییر سرعت. اشتیاق را می‌توان باانرژی و همچنین غیرقابل‌پیش‌بینی بودن بیان کرد.
حرکات باید سریع و نمایشی باشند و سر، بدن، بازوها، دست و صورت همه باید حرکت کنند تا بدن را به جنب‌وجوش درآورد. چشمان شما باید براق و روشن شود. یادتان باشد که ابروهای خود را بالا برده و تماس چشمی را با کلاس حفظ کنید. حالت صورت شما باید پر از جنب‌وجوش به نظر برسد که شور و اشتیاق وجودی شما را نمایش دهد.
لبخند همیشه به شما کمک می‌کند تا همه احساس کنند که شما از فعالیت‌تان لذت می‌برید و به ارائه خود اطمینان دارید.
ورودی و خروجی مهیج
ورودی‌ها و خروجی‌ها می‌تواند لحظات مهیج زیادی را در کلاس فراهم کند. قبل از گفتن یک کلمه، ورودی شما باید نشان دهد که شما چه کسی هستید، چه احساسی از حضور در کلاس دارید و دلیل حضورتان در آنجا چیست.
معلمی ناگهان پشت سر هم فریاد زد: “شخصی آی پدها را دزدیده است” تا بتوانید در ابتدای درس سواد تحقیق در صحنه جرم، عصاره خلاقیت دانشآموزان را به حرکت درآورد، این نمونه‌ای از یک ورودی مهیج است که فضایی از پرسشگری را ایجاد می‌کند.
به یاد دارم یک معلم قدیمی ریاضی داشتم که تهدید کرد، “از پنجره بلند کلاس بالا می‌روم تا ازآنجا از کلاس خارج شوم”، چون مفهومی را که به ما آموزش می‌داد را نمی‌فهمیدیم.
این واقعاً نشان می‌داد که او در مورد موضوعش چقدر مشتاق است. این هم یک نمونه عجیب از خروجی مهیج معلم من!
شوخ‌طبعی
گفت: “اما چرا من باید به مدرسه برم؟ مدرسه سرگرم‌کننده نیست!”
هرچند مدرسه باید جذاب باشد، ورود شوخ‌طبعی به کلاس کمک می‌کند تا یک رابطه یادگیری بین خود و دانشآموزان برقرار کنید. این به غلبه بر قلب‌ها و ذهن‌ها کمک می‌کند.
اگر دروس شما سرگرم‌کننده و جالب باشد، دانشآموزان آن‌ها را دنبال می‌کنند و به‌طورکلی بیشتر یاد می‌گیرند زیرا بیشتر درگیر هستند. دروس شما به تجربیات احساسی مثبتی تبدیل می‌شود که شما با دانشآموزان خود به اشتراک می‌گذارید.
برخی از راه‌های ورود شوخ‌طبعی به کلاس شامل موارد زیر است:
- خندیدن به خودت.
- اضافه کردن طنز به کاربرگ.
- به اشتراک گذاشتن جوک با دانشآموزان.
- اضافه کردن طنز به داستان‌نویسی.
- از دانشآموزان بخواهید که کتاب‌های خنده‌دار را در کلاس به اشتراک بگذارند.
- ارائه مسائل کلامی ریاضی که جنبه طنز دارد
باز هم طنز باعث می‌شود که شما به‌عنوان یک معلم مشتاق ظاهر شوید.
نقش بازی کردن
استفاده از نقش‌آفرینی برای معرفی یک موضوع راهی عالی برای جلب اشتیاق شماست. به‌عنوان یک چهره تاریخی لباس بپوشید و صحنه‌ها را با یا بدون دانشآموزان به نمایش بگذارید.
به یک مشتری عصبانی یا یک ریاضیدان قدیمی که به دنبال حل مسئله‌ای پیچیده سرگردان است، تبدیل شوید تا در داستانی که مشغول کار هستید، نقطه نظرات شخصیت را در میان بگذارید. ایفای نقش کمک می‌کند تا فراتر از هر مکانی راحت بازی کنید و از آن لذت ببرید.
استفاده از ابزار
ابزارهای خاص و کاربردی برای جلب توجه دانشآموزان شما بسیار عالی است. ابزارهای بصری، لمسی باعث تحریک چشم و ذهن شده و منجر به خلاقیت در کلاس می‌شوند.
درسی که در آن از ابزارها استفاده می‌شود برای دانشآموزان نیز به‌یادماندنی است. استفاده از اشکال هندسی سه‌بعدی، چرتکه، خمیربازی… ابزارهای بصری یک مورد اساسی برای کلاس است.
هنگام استفاده از ابزارها، مطمئن شوید که همه دانشآموزان می‌توانند آن‌ها را ببینند و آن‌ها را به‌اندازه کافی ساده بسازند تا دانشآموزان بتوانند درک کنند که برای چه چیزی هستند.
استفاده خلاقانه از فضای کلاس
کلاس درس صحنه نمایش شماست، بنابراین از آن بیشترین استفاده را ببرید. پشت به تماشاگران (دانشآموزان) نایستید و مطمئن شوید که روی کل صحنه قدم می‌گذارید.
با تغییر در چیدمان بخش‌های مختلف، از آثار هنری با موضوع آموزش خود استفاده کنید و هر آنچه ارتباط با موضوع دارد را برای ایجاد فضای خلاقانه در کلاس اضافه کنید.
از توری برای آویز کردن وسایل استفاده کنید، چیزهایی را به بند وصل کنید و قلاب‌ها را روی سقف بگذارید تا چیزها را از آن آویزان کنید – از فضای کلاس خود استفاده کنید تا شور و اشتیاق شما به‌عنوان یک معلم بدرخشد.
استدلال‌های مخالفین این روش
در اینجا برخی از استدلال در مورد استفاده از تکنیک‌های بازیگری برای علاقه‌مندی بیشتر در کلاس آورده شده است:
- “من به آن‌ها آموزش می‌دهم، نه آن‌که آن‌ها را سرگرم کنم!”
- “اگر می‌خواستم دلقک شوم، به سیرک می‌پیوستم”
- “معلمانی که دانشآموزان را سرگرم می‌کنند فقط سعی دارند رتبه‌های دانش‌آموزی بالاتری کسب کنند.”
واقعیتی که این معلمان درک نمی‌کنند این است که اگر انتظار دارند دانشآموزان خود را تربیت کنند، ابتدا باید توجه آن‌ها را به خود جلب کنند- دقیقاً همان کاری که یک بازیگر باید با مخاطب انجام دهد.
تمام ابزارها و تکنیک‌های فوق در هر دو آموزش مستقیم و تعاملی (پرسش و پاسخ) مفید هستند. اگرچه ممکن است بتوان آن‌ها را در هر جایی از درس جای دهیم، اما در آغاز و پایان یک کلاس و در مدیریت کلاس بسیار مفید است تا دانشآموزان را نیز شیفته خود کنیم.
منابع:
https://garyhall.org.uk/how-to-be-an-enthusiastic-teacher.html
